Եւ ասէ Դաւիթ յաւուր յայնմիկ. Ամենայն որ հարկանիցէ սրով զՅեբուսացին, եւ մատիցէ սրով եւ ի կաղսն եւ ի կոյրս եւ յատելիս անձին Դաւթի. վասն այնորիկ ասեն. Կոյրք եւ կաղք մի՛ մտցեն ի տուն Տեառն։
Եւ պատմեցին Դաւթի եւ ասեն. Օրհնեաց Տէր զտունն Աբեդդարայ եւ զամենայն ինչ որ նորա վասն տապանակին Աստուծոյ։ Եւ չոգաւ Դաւիթ եւ եհան զտապանակն Տեառն ի տանէ Աբեդդարայ ի քաղաք Դաւթի ուրախութեամբ։
Եւ եղեւ ի հպել տապանակին ի քաղաքն Դաւթի, եւ Մեղքող դուստր Սաւուղայ հայէր ընդ պատուհանն. եւ ետես զԴաւիթ արքայ զի կաքաւէր եւ նուագէր զնուագարանսն՝՝ առաջի Տեառն, անգոսնեաց զնա ի սրտի իւրում։
Եւ ի հաստատել թագաւորութեանն Սողոմոնի՝՝ խնամութիւն արար Սողոմոն ընդ փարաւոնի արքային Եգիպտացւոց, եւ ա՛ռ զդուստր նորա եւ ած ի քաղաք Դաւթի, մինչեւ կատարեաց շինել զտուն իւր եւ զտուն Տեառն եւ զպարիսպն Երուսաղեմի շուրջանակի։
Յայնժամ եկեղեցացոյց արքայ Սողոմոն զամենայն ծերս Իսրայելի, հանդերձ ամենայն գլխօք գաւազանացն համբարձելոց՝՝ հարց որդւոցն Իսրայելի առ արքայ Սողոմոն ի Սիոն, հանել զտապանակ ուխտին Տեառն ի քաղաքէ Դաւթի՝ այս է Սիոն։
Յայնժամ եկեղեցացոյց Սողոմոն զծերսն Իսրայելի եւ զամենայն իշխանս ցեղիցն, զառաջնորդս տոհմից որդւոցն Իսրայելի յԵրուսաղէմ, հանել զտապանակ ուխտին Տեառն ի քաղաքէն Դաւթի՝ նա է Սիոն։
եւ երթիցեն ազգք բազումք եւ ասիցեն. Եկայք ելցուք ի լեառն Տեառն եւ ի տուն Աստուծոյ Յակոբայ, եւ ցուցցեն մեզ զճանապարհս նորա՝՝ եւ գնասցուք ի շաւիղս նորա. զի ի Սիոնէ ելցեն օրէնք, եւ բան Տեառն յԵրուսաղեմէ.
Եւ տեսի, եւ ահա Գառն կայր ի վերայ լերինն Սիովնի. եւ ընդ նմա հարեւր քառասուն եւ չորք հազարք, որ ունէին զանուն նորա եւ անուն՝՝ Հօր նորա գրեալ ի վերայ ճակատուց նոցա։