Եւ ցԱմեսայի ասասջիք. Ո՞չ ոսկր իմ եւ մարմին իմ ես դու, եւ արդ օն եւ օն արասցէ ինձ Աստուած եւ օն եւ օն յաւելցէ, եթէ ոչ իշխան զօրուն լինիցիս առաջի իմ զամենայն աւուրս փոխանակ Յովաբայ։
Եւ ասէ Դաւիթ. Զի՞ կայ իմ եւ ձեր, որդիք Շարուհեայ, զի լինիք դուք ինձ այսօր ի դաւաճանութիւն. մի՛ ոք մեռցի՝՝ այսօր այր յԻսրայելէ. միթէ ո՞չ գիտիցեմ ես, զի այսօր թագաւորեմ ես ի վերայ Իսրայելի։
Դարձոյց Տէր զարիւն անիրաւութեան նորա ի նորին գլուխ, որպէս պատահեաց երկուց արանց արդարոց եւ քաջաց քան զնա, եւ սպան զնոսա սրով, եւ հայր իմ ոչ գիտաց զարիւն նոցա՝՝, զԱբեններ որդի Ներեայ՝ զսպարապետն Իսրայելի, եւ զԱմեսայի որդի Յեթերայ՝ զսպարապետն Յուդայ։
Եւ ասէ Դաւիթ. Սողոմոն որդի իմ մանուկ փոքր է. եւ տունս զոր շինէ՝՝ Տեառն՝ մեծ եւ ի վեր անուամբ եւ ի փառս յամենայն երկրի. պատրաստեցից նմա նիւթս։ Եւ պատրաստեաց Դաւիթ յաճախութեամբ յառաջ քան զվախճան իւր։
Եւ ասէ Դաւիթ արքայ ցամենայն եկեղեցին. Սողոմոն որդի իմ զոր ընտրեաց իւր Տէր, մանուկ փոքր է, եւ գործս մեծ է. վասն զի ոչ մարդոյ է շինուածս, այլ Տեառն Աստուծոյ։
եւ ասասցես ցնա. Զգոյշ լեր, հանդարտեա, եւ մի՛ երկնչիր, եւ մի՛ զարհուրեսցի անձն քո յերկուց փայտից խանձողացն ծխելոց, զի յորժամ հասանիցէ բարկութիւն սրտմտութեան իմոյ, դարձեալ բժշկեցից։ Եւ որդին Արամայ եւ որդին Ռովմեղայ։՝՝
զի Աստուծոյ պաշտօնեայ է քեզ ի բարիս. ապա եթէ չար գործիցես, երկիր. զի ոչ եթէ վայրապար ածեալ է սուսեր ընդ մէջ. Աստուծոյ սպասաւոր է վրէժխնդիր ի բարկութիւն այնմ՝ որ զչարն գործիցէ։