Եւ ասէ Աբիսողոմ ցՅովաբ. Յղեցի առ քեզ եւ ասեմ. Եկ այսր յղեցից զքեզ առ արքայ, ասել՝ թէ Ընդէ՞ր եկի ի Գեսուրայ, լաւ էր ինձ տակաւին անդ լինել քան ոչ տեսանել՝՝ զերեսս արքայի, եւ եթէ վնաս ինչ կայցէ յիս, սպան զիս։
Եւ խռովեցաւ արքայ եւ ել ի վերնատուն դրանն եւ ելաց. եւ այսպէս ասէր ի լալ իւրում. Որդեակ իմ Աբիսողոմ, Աբիսողոմ որդեակ իմ, ո՛ տայր զմահ իմ փոխանակ քո. ես փոխանակ քո,՝՝ Աբիսողոմ որդեակ իմ, որդեակ իմ Աբիսողոմ։
Եւ ասէ ցնա. Դու ինքնին գիտես զի իմ էր թագաւորութիւնն, եւ յիմ վերայ եդ ամենայն Իսրայէլ զերեսս իւր ի թագաւոր, եւ դարձաւ թագաւորութիւնն եւ եղեւ եղբօր իմում. զի ի Տեառնէ եղեւ նմա։
Եւ Յայիր, որդի Մանասէի, ա՛ռ զամենայն գաւառն Արգովբայ մինչեւ ցսահմանս Գարգասեայ եւ Ոմքատեայ. եւ անուանեաց զնա յիւր անուն զԲասան՝ Աւովթյայիր՝՝, մինչեւ ցայսօր ժամանակի։
Եւ ելանէր Դաւիթ եւ արքն որ ընդ նմա էին, եւ ասպատակէին ի վերայ ամենայն Գեսերացւոյն եւ Գեզերացւոյն եւ Ամաղեկացւոյն. եւ ահա բնակէր երկիրն ի Գեղամսուրայ յապահովելոց պարսպաւորաց մինչեւ ցԵգիպտոս՝՝։