ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 23:10 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
10 եւ նա յարեաւ եւ եհար յայլազգեացն մինչեւ մատզեցաւ ձեռն նորա սրովն. եւ՝՝ արար Տէր փրկութիւն մեծ յաւուր յայնմիկ. եւ զօրն նստէր յետոյ նորա, բայց միայն ի կապուտն։
Եւ Նէեման իշխան զօրուն Ասորւոց էր այր մեծ առաջի տեառն իւրոյ, եւ սքանչելի երեսօք՝՝. զի նովաւ ետ Տէր փրկութիւն Ասորւոց. եւ այրն հզօր զօրութեամբ էր, եւ բորոտեալ։
Վասն այնորիկ նա ժառանգեսցէ զբազումս, եւ զաւար հզօրաց բաշխեսցէ՝՝. փոխանակ զի ի մահ մատնեցաւ անձն նորա՝՝, եւ ընդ անօրէնս համարեցաւ. եւ նա զմեղս բազմաց վերացոյց եւ վասն անօրէնութեանց նոցա մատնեցաւ՝՝։
Եւ զարհուրեցոյց զնոսա Տէր յերեսաց Իսրայելի, եւ եբեկ զնոսա բեկումն մեծ ի Գաբաւոն. եւ հալածեցին զնոսա ընդ ճանապարհ զառիվայրին Բեթորոնայ, եւ կոտորեցին զնոսա մինչեւ յԱզեկա եւ ցՄակեդա։
Եւ մատնեաց զնոսա Տէր ընդ ձեռամբ Իսրայելի, եւ կոտորեալ զնոսա՝ արարին հալածական մինչեւ ցմեծն Սիդոն, եւ մինչեւ ցՄասրեփովթմայիմ, եւ մինչեւ ցդաշտն Մասեփայ ընդ արեւելս. եւ կոտորեաց զնոսա մինչեւ չմնալոյ ի նոցանէ ապրեալ։
Եւ եկն մինչեւ ցԾնօտն. եւ այլազգիքն աղաղակեցին եւ ընթացան ընդդէմ նորա. եւ յաջողեցաւ ի վերայ նորա Հոգի Տեառն, եւ եղեն կարքն ի բազուկս նորա իբրեւ զխծուծ յորժամ ի հուր հոտոտիցի, եւ հալեցան կապանքն ի բազկաց նորա։
Եւ ծարաւեցաւ յոյժ, եւ աղաղակեաց առ Տէր եւ ասէ. Դու յաջողեցեր ձեռամբ ծառայի քո զփրկութիւնս զայս մեծ. եւ արդ մեռանիցի՞մք ի ծարաւոյ, եւ անկանիցի՞մ ի ձեռս անթլփատից։
Եւ ասէ Յովնաթան ցպատանին ցկապարճակիրն իւր. Եկ անցցուք ի կիրճս անթլփատիցն այնոցիկ, թերեւս արասցէ ինչ մեզ Տէր. զի ոչինչ է խտիր Տեառն ապրեցուցանել բազմօք կամ սակաւուք։
Եւ եդ զանձն իւր ի ձեռին իւրում, եւ եհար զայլազգին. եւ արար Տէր փրկութիւն մեծ, եւ ամենայն Իսրայէլ տեսին եւ ուրախ եղեն՝՝. եւ ընդէ՞ր մեղանչիցես յարիւն արդար սպանանել զԴաւիթ տարապարտուց։