Եւ ամենայն ժողովուրդն խղճէր յամենայն ցեղսն Իսրայելի. եւ ասէին. Արքայ Դաւիթ փրկեաց զմեզ յամենայն թշնամեաց մերոց, եւ նա ապրեցոյց զմեզ ի ձեռաց այլազգեաց. եւ արդ փախստական է յերկրէս եւ ի թագաւորութենէ իւրմէ յԱբիսողոմայ.
Եւ եմուտ կինն առ ամենայն ժողովուրդն. եւ խօսեցաւ ընդ ամենայն քաղաքին իմաստութեամբ իւրով՝ հատանել զգլուխն Սաբէեայ որդւոյ Բոքորեայ. եւ հատին՝՝ ընկեցին զնա առ Յովաբ. եւ փող եհար եղջերեաւն, եւ սփռեցան ի քաղաքէն յայնմանէ այր իւրաքանչիւր ի բնակութիւնս իւրեանց. եւ Յովաբ դարձաւ յԵրուսաղէմ առ արքայ։
Ազգք որ ոչ գիտիցեն՝ կարդասցեն առ քեզ՝՝, եւ ժողովուրդք որ զքեզ ոչ ճանաչէին՝ ապաստան արասցեն զքեզ, վասն Տեառն Աստուծոյ քո, Սրբոյն Իսրայելի, զի փառաւոր արար զքեզ։
Եւ իշխեսցես ազգաց բազմաց, եւ քեզ մի՛ իշխեսցեն.՝՝ հաստատեսցէ զքեզ Տէր Աստուած քո ի գլուխ՝ եւ ոչ ի վերջ, եւ եղիցիս ի վեր՝ եւ ոչ ի խոնարհ, եթէ լուիցես պատուիրանաց Տեառն Աստուծոյ քո, զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր պահել եւ առնել,
Եւ յորժամ եւթներորդ հրեշտակն հարկանէր զփողն, եղեւ ձայն յերկինս եւ ասէ՝՝. Եղեւ թագաւորութիւն ամենայն տիեզերաց Տեառն մերոյ եւ Քրիստոսի իւրոյ. եւ թագաւորեսցէ ի վերայ ամենայնի՝՝ յաւիտեանս յաւիտենից։