Եւ եհարց Դաւիթ ի Տեառնէ եւ ասէ. Եթէ ելի՞ց ի վերայ այլազգեացն, եւ մատնեսցե՞ս զնոսա ի ձեռս իմ։ Եւ ասէ Տէր ցԴաւիթ. Ել. զի մատնելով մատնեցից զայլազգիսն ի ձեռս քո։
Եւ եհարց Դաւիթ ի Տեառնէ։ Եւ ասէ, եթէ՝ Ելի՞ց ի վերայ այլազգեացն, եւ մատնեսցե՞ս զնոսա ի ձեռս իմ։ Եւ ասէ Տէր. Մի՛ ելաներ ընդդէմ նոցա, դարձիր ի նոցանէն, եւ եկեսցես ի թեւէ նոցա մօտ ի Լալօնսն՝՝.
Եւ խօսեցաւ Եղիսէ ընդ կնոջն զորոյ կեցոյց զորդին, եւ ասէ. Արի գնա դու ի տուն քո եւ լեր պանդուխտ ուր եւ պանդխտիցիս, զի կոչեաց Տէր սով ի վերայ երկրիս. քանզի՝՝ եկն իսկ սով զեւթն ամ ի վերայ երկրին։
Եւ կացցէ առաջի Եղիազարու քահանայի, եւ հարցցեն ի նմանէ զիրաւունս յայտնութեանց՝՝ առաջի Տեառն. ըստ բանի բերանոյ նորա ելանիցեն, եւ ըստ բանի բերանոյ նորա մտանիցեն, ինքն եւ որդիքն Իսրայելի միաբան եւ ամենայն ժողովուրդն։
Եւ յանցեան որդիքն Իսրայելի յանցանս, եւ գողացան ի նզովից անտի. եւ ա՛ռ Աքար որդի Քարմեայ, որդւոյ Զամբրեայ, որդւոյ Զարայի ի ցեղէ Յուդայ ի նզովից անտի, եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ Տէր որդւոցն Իսրայելի։