12 Եւ ասէ Դաւիթ ցցեղն Յուդայ՝՝. Ոսկերք իմ եւ մարմինք իմ դուք՝ ընդէ՞ր լինիք յետինք դարձուցանել զարքայ ի տուն իւր։
Եւ ասէ Ադամ. Այս այժմիկ ոսկր յոսկերաց իմոց եւ մարմին ի մարմնոյ իմմէ. սա կոչեսցի Կին, զի յառնէ իւրմէ առաւ։
Եւ ասէ ցնա Լաբան. Յոսկերացս իմոց եւ ի մարմնոցս իմոց ես դու։ Եւ էր ընդ նմա ամսօրեայ մի ժամանակ։
Եւ ահա ամենայն այր Իսրայելի եկին առ արքայ եւ ասեն ցնա. Զի՞ է զի գողացան զքեզ եղբարք մեր այր Յուդայ, եւ անցուցին զարքայ եւ զտուն իւր ընդ Յորդանան։
Եւ պատասխանի ետ այր Յուդայ առն Իսրայելի եւ ասէ. Քանզի մերձաւոր իսկ է իմ արքայ. եւ ընդէ՞ր դժկամակ եղեր վասն բանիս այսորիկ. միթէ ուտելով կերա՞ք ինչ յարքայէ, կամ թէ պարգե՞ւ ետ մեզ, կամ թէ զբե՞ռն ինչ եբարձ զմեր։՝՝
Եւ եկին ամենայն ցեղքն Իսրայելի առ Դաւիթ ի Քեբրոն, խօսեցան եւ ասեն. Ահաւասիկ ոսկերք քո եւ մարմինք քո եմք։
եւ Սադովկ որդի Աքիտովբայ եւ Աքիմելէք որդի Աբիաթարայ՝ քահանայք. եւ Ասա՝ դպրապետ.
զի թերեւս նախանձ արկից նոցա մարմնով իմով՝՝ եւ ապրեցուցից զոմանս ի նոցանէ։
զի անդամք եմք մարմնոյ նորա, ի մարմնոյ նորա եւ յոսկերաց նորա։
Խօսեցարուք յականջս ամենայն արանց Սիկիմացւոց. Ո՞ր լաւ իցէ ձեզ, իշխել ձեզ եւթանասո՞ւն արանց ամենայն որդւոցն Յերոբաաղայ, եթէ տիրել ձեզ առն միոջ. եւ յիշեցէք զի ոսկր ձեր եւ մարմին ձեր եմ ես։