Եւ ասէ Դաւիթ. Զի՞ կայ իմ եւ ձեր, որդիք Շարուհեայ, զի լինիք դուք ինձ այսօր ի դաւաճանութիւն. մի՛ ոք մեռցի՝՝ այսօր այր յԻսրայելէ. միթէ ո՞չ գիտիցեմ ես, զի այսօր թագաւորեմ ես ի վերայ Իսրայելի։
Եւ բարկացաւ Աբեններ յոյժ վասն բանին Յեբուսթեայ, եւ ասէ ցնա Աբեններ. Միթէ շան գլո՞ւխ իցեմ ես, որ արարի ողորմութիւն այսօր ի վերայ տանն Սաւուղայ հօր քո, եւ ի վերայ եղբարց եւ ի վերայ բարեկամաց, եւ ոչ եղէ անձնատուր ի տունն՝՝ Դաւթի. եւ խնդրես յինէն այսօր վրէժ կնոջ միոյ։