Եւ պատուէր ետ Աբիսողոմ մանկտւոյ իւրում եւ ասէ. Տեսէք, յորժամ զուարթասցի սիրտն Ամոնայ ի գինւոյ, եւ ասացից ձեզ. Հարէք զԱմոն եւ սպանէք զնա, մի՛ երկնչիք. զի ո՞չ ապաքէն ես իցեմ որ հրամայիցեմ ձեզ. քաջալերեցարուք եւ լերուք յորդիս զօրութեան։
Եւ եղեւ յետ այնորիկ եւ եհարց Դաւիթ ի Տեառնէ եւ ասէ. Եթէ ելանիցե՞մ ի մի ի քաղաքացն Յուդայ։ Եւ ասէ ցնա Տէր. Ել։ Եւ ասէ Դաւիթ. Յո՞ ելից։ Եւ ասէ. Ի Քեբրոն։
Իբրեւ լուան, փութացան եւ առին իւրաքանչիւր զբաճկոն իւր, եւ եդին ի ներքոյ նորա ի վերայ միոյ աստիճանացն ուր նստէին, եւ փող հարին եղջերեաւն՝ եւ ասեն. Թագաւորեաց Յէու։
Եւ եկին ամենայն ծերքն Իսրայելի առ արքայ ի Քեբրոն, եւ եդ արքայ Դաւիթ ուխտ ընդ նոսա ի Քեբրոն առաջի Տեառն. եւ օծին զԴաւիթ թագաւոր ի վերայ Իսրայելի, ըստ բանին Տեառն զոր խօսեցաւ ի ձեռն Սամուելի։
Ամենեքեան նոքա արք պատերազմօղք կարգեալք ի մարտ. խաղաղական անձամբ եկին ի Քեբրոն թագաւորեցուցանել զԴաւիթ ի վերայ Իսրայելի. եւ այլ մնացորդքն Իսրայելի իբրեւ զանձն մի՝ թագաւորեցուցանել զԴաւիթ։