Եւ ոչ կարաց Յովսէփ ժոյժ առնել առաջի ամենեցուն որ շուրջ զնովաւն կային, այլ ասէ՝՝. Հանէք զամենեսին արտաքս յինէն։ Եւ չկայր եւս ոք անդ առ նմա, յորժամ ետ ծանօթս եղբարցն իւրոց։
եւ Եգղոմ դարձաւ ի դրօշելոցն հանդերձ Գաղգաղաւն՝՝. եւ ասէ Աւովդ. Բանք ինչ են ինձ ընդ քեզ լռելեայն, արքայ։ Եւ ասէ Եգղոմ. Լուռ լեր։ Եւ ասէ ցամենեսին. Ի բաց գնացէք։՝՝ Եւ ելին արտաքս որ զնովաւն կային.