Են իմ երկու դստերք որ զայր ոչ գիտեն, հանից զնոսա առ ձեզ, եւ արարէք ընդ նոսա որպէս հաճոյ իցէ ձեզ. բայց միայն արանցդ այդոցիկ մի՛ ինչ մեղ առնիցէք. որովհետեւ մտին ընդ յարկաւ գերանաց իմոց։
հանցեն զաղջիկն առ դուրս հօր իւրոյ, եւ քարկոծ արասցեն զնա արք քաղաքին իւրոյ եւ մեռցի. զի արար անզգամութիւն ի մէջ որդւոցն Իսրայելի, պոռնկել ի տան հօր իւրոյ. եւ բարձջիք զչարն ի ձէնջ։
Ահաւասիկ դուստր իմ կոյս, եւ հարճ նորա, հանից զնոսա արտաքս, եւ լլկեցէք զնոսա, եւ արարէք ընդ նոսա զինչ հաճոյ է յաչս ձեր. եւ առնս այսմիկ մի՛ առնէք ըստ անզգամութեան բանիդ այդորիկ։