11 եւ մատոյց նմա ուտել։ Եւ նա բուռն եհար զնմանէ եւ ասէ ցնա. Եկ ննջեա ընդ իս, քոյր իմ։
Եւ եղեւ յետ բանիցս այսոցիկ եւ արկ կին տեառն իւրոյ զաչս իւր ի վերայ Յովսեփայ, եւ ասէ ցնա. Քունեա ընդ իս։
Եւ ասէ Ամոն ցԹամար. Տար զխորտիկսդ ի սենեակ, եւ կերայց ի ձեռաց քոց։ Եւ ա՛ռ Թամար զբլիթսն զոր արար, եւ տարաւ Ամոնի եղբօր իւրում ի սենեակն,
Եւ իւրաքանչիւր զկին ընկերի իւրոյ պղծէին, եւ իւրաքանչիւր զնու իւր պղծէին ամպարշտութեամբ, եւ իւրաքանչիւր զքոյր իւր, զդուստր հօր իւրոյ լլկէին ի քեզ։