4 Եւ առաքեաց Դաւիթ հրեշտակս եւ առ զնա, եւ եմուտ առ նա եւ ննջեաց ընդ նմա. եւ նա էր սրբեալ ի դաշտանէ իւրմէ. եւ դարձաւ ի տուն իւր։
Եւ ետես զնա Սիւքեմ որդի Եմովրայ Քոռեցի, որ իշխանն էր երկրին, եւ առ զնա, եւ ննջեաց ընդ նմա, եւ տառապեցոյց զնա։
Եւ եղեւ յետ բանիցս այսոցիկ եւ արկ կին տեառն իւրոյ զաչս իւր ի վերայ Յովսեփայ, եւ ասէ ցնա. Քունեա ընդ իս։
Զի դու արարեր զայդ ի ծածուկ, եւ ես արարից զբանդ զայդ յանդիման ամենայն Իսրայելի եւ առաջի արեգականս այսորիկ։
Թէ կամեցեալ էիր պատարագս՝ մատուցանէաք, բայց դու ընդ ողջակէզս իսկ ոչ հաճեցար։
նոյնպիսի է եւ ճանապարհ կնոջ շնացողի. զի յորժամ գործէ ինչ՝ լուանայ եւ ասէ. Իմ չիք ինչ գործեալ՝՝։
Եւ կին ընդ որում հարկանիցի այր արութեամբ սերման, լուասցին ջրով, եւ պիղծ լիցին մինչեւ ցերեկոյ։
Եւ առ կին ի դաշտանի պղծութեան իւրոյ մի՛ մտանիցես՝ յայտնել զառականս նորա։
Մի՛ շնայցես։