14 Եւ եղեւ ընդ առաւօտն եւ գրեաց Դաւիթ հրովարտակ առ Յովաբ, եւ առաքեաց Դաւիթ ի ձեռն Ուրիայ։
Եւ ընդէ՞ր անարգեցեր զբան Տեառն առնել չար առաջի աչաց նորա. զՈւրիա Քետացի հարեր դու սրով, եւ զկին նորա առեր դու քեզ կնութեան, եւ զնա սպաներ սրով որդւոցն Ամոնայ։
ապականեցան եւ պղծեցան յանօրէնութեան իւրեանց, եւ ոչ ոք է որ առնէ զքաղցրութիւն։
Եկն զկնի քո անձն իմ, եւ զիս ընկալաւ աջ քո։
Խորին է սիրտ քան զամենայն եւ մարդ է՝՝, եւ ո՞վ ծանիցէ զնա։