Եւ եղեւ ընդ մտանել Դաւթի եւ արանց նորա ի Սիկեղակ յաւուրն երրորդի, եւ Ամաղէկ ասպատակեաց ի հարաւակողմն եւ ի Սիկեղակ. եւ եհար զՍիկեղակ եւ այրեաց զնա հրով,
Եւ ասէ Սաւուղ ցկապարճակիրն իւր. Մերկեա զսուր քո եւ խոցեա զիս նովաւ. գուցէ գայցեն անթլփատքն եւ խոցոտիցեն զիս, եւ խաղայցեն զինեւ։ Եւ ոչ կամեցաւ կապարճակիրն, քանզի երկեաւ յոյժ։ Եւ ա՛ռ Սաւուղ զսուսերն իւր եւ անկաւ ի վերայ նորա։