Ել Ղովտ եւ խօսեցաւ ընդ փեսայս իւր որ առնլոց էին զդստերս նորա, եւ ասէ. Արիք եւ ելէք ի տեղւոջէ աստի յայսմանէ, զի սատակէ Տէր զքաղաքս։ Եւ թուէր ծաղր առնել յաչս փեսայից իւրոց։
Որ բարկացուցանէք զԱստուած՝՝ բանիւք ձերովք, եւ ասէք. Ի՞ւ բարկացուցաք զնա. յասելն ձեր թէ՝ Ամենայն որ զչար գործէ՝ բարւոք թուի առաջի Տեառն, եւ ընդ այն իսկ հաճեցաւ նա. եւ՝ Ո՞ւր է Աստուած արդարութեան։