1 Զայս ձեզ, սիրելիք, երկրորդ թուղթ գրեմ, որով զարթուցից ի յիշատակ զհաստատուն միտս ձեր,
Ամենեքեան որք համբերեն քեզ՝ մի՛ ամաչեսցեն, այլ ամաչեսցեն անօրէնք յունայնութեան իւրեանց։
Ընդէ՞ր մերժեցեր, Աստուած, ի սպառ. բարկացաւ սրտմտութիւն քո ի վերայ խաշին արօտի քո։
Երանի այնոցիկ որ սուրբ են սրտիւք, զի նոքա զԱստուած տեսցեն։
Յառաջ ասացի, եւ դարձեալ կանխաւ ասեմ յանդիման երկիցս անգամ, եւ այժմ ի բացուստ գրեմ յառաջագոյն յանցուցելոցն եւ այլոցն ամենեցուն, զի եթէ եկից դարձեալ, ոչ խնայեցից.
Ձեռս վաղվաղակի յուրուք վերայ մի՛ դնիցես, եւ մի՛ կցորդ լինիցիս մեղաց օտարաց. զանձն քո սուրբ պահեսջիր։
Վասն որոյ յիշեցուցանեմ քեզ արծարծել զշնորհսն Աստուծոյ որ են ի քեզ ի ձեռնադրութենէ իմմէ։
Բայց հաստատեալ եմ վասն ձեր, սիրելիք, ի լաւ անդր եւ որ լին է փրկութեամբ, զի թէպէտ եւ այսպէս խօսիմք։
Զանձինս ձեր սրբել հնազանդութեամբ ճշմարտութեան, յեղբայրսիրութեան առանց կեղծաւորութեան, ի սուրբ սրտէ սիրել սերտիւ զմիմեանս։
Սիրելիք, աղաչեմ իբրեւ զպանդուխտս եւ զնժդեհս ի բաց մերժել ի մարմնաւոր ցանկութեանցն որ զինուորին ընդդէմ ոգւոց,
Վասն որոյ, սիրելիք, այսոցիկ սպասեալ, փոյթ յանձին ունիջիք անբիծք եւ անարատք գտանել նմա ի խաղաղութիւն.
Դուք այսուհետեւ, սիրելիք, իբրեւ զկանխագէտս զգուշասջիք, զի մի՛ անառակ մոլորութեամբն զգածեալք՝ անկանիջիք յաստեաց հաստատութեանն՝՝։
Եւ այս եւս մի՛ լիցի ի ձէնջ ծածկեալ, սիրելիք, զի մի օր Տեառն իբրեւ զհազար ամ է, եւ հազար ամ՝ իբրեւ զմի օր։
Յիշեցուցանել ձեզ այսուհետեւ կամ է ինձ որ գիտէքդ զամենայն, զի Աստուած միանգամ՝՝ զժողովուրդն փրկեաց յԵգիպտոսէ. երկրորդ անգամ զանհաւատսն կորոյս։