22 Եկեալ ի դէպ նոցա ճշմարիտ առակին զգօնութեան, եթէ՝ Շուն դառնայ անդրէն ի փսխած իւր, եւ խոզ լուացեալ՝ ընդ տիղմ թաւալեալ։
Որպէս շուն յորժամ դառնայ ի փսխած իւր եւ ատելի լինի, նոյնպէս եւ անզգամն իւրովք չարեօք՝ յորժամ դառնայցէ անդրէն ի մեղս իւր։ Է ամօթ որ ածէ զմեղս, եւ է ամօթ որ ածէ զփառս եւ զշնորհս։
Եւ եթէ անդրէն կրկնեսցի արածն, եւ երեւեսցի ի տանն՝ յետ զքարինսն քակելոյ եւ զտունն քերելոյ եւ միւսանգամ ծեփելոյ,
Զայս առակ ասաց նոցա Յիսուս, եւ նոքա ոչ գիտէին եթէ զինչ էր որ խօսէրն ընդ նոսա։