ԹՈՒՂԹ ՊԵՏՐՈՍԻ ԵՐԿՐՈՐԴ 2:20 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
20 Զի եթէ փախուցեալք ի պղծութեանց աշխարհի՝ գիտութեամբ Տեառն մերոյ եւ Փրկչին Յիսուսի Քրիստոսի, եւ դարձեալ ընդ նոյնս շաղեալք պատիցին, եղեւ նոցա վախճանն չար քան զառաջինն։
Յասել ինձ ցարդարն թէ՝ Կելով կեցցես, եւ նա յուսացեալ յարդարութիւն իւր՝ առնիցէ անօրէնութիւն, ամենայն արդարութիւնք նորա մի՛ յիշեսցին, այլ անօրէնութեամբն իւրով զոր արար՝ նովին մեռցի։
Եւ տեսանիցէ քահանայն, եւ ահա տեսիլն խորագոյն քան զմորթն իցէ, եւ մազն ի սպիտակ դարձեալ իցէ, պղծեսցէ զնա քահանայն. զի բորոտութիւն է ընդ կեղոյն բորբոքեալ։
Եւ տեսցէ քահանայն յետ լուանալոյ զարածն. եթէ չիցէ փոխեալ տեսիլ արածին, եւ ոչ սփռեալ իցէ արածն, պիղծ է, հրով այրեսցի. զի հաստատեալ է ի հանդերձին կամ յառէջն կամ ի թեզան՝՝։
Որպէս ամենայն ինչ մեզ իւրոյ աստուածեղէն զօրութեանն առ ի կեանս եւ յաստուածպաշտութիւն շնորհեալ ի ձեռն գիտութեան այնորիկ, որ կոչեացն զմեզ յիւր ի փառսն եւ ի վայելչութիւն՝՝.
որովք մեծամեծքն եւ պատուական աւետիք պարգեւեալ են մեզ, զի նոքիմբք աստուածեղէն բնութեանն լինիցիք հաղորդակիցք, փախուցեալք ի ցանկութեանց աշխարհիս եւ յապականութեանց՝՝։