Եւ անդ խրախուսեաց այր անօրէն, եւ անուն նորա Սաբեէ որդի Բոքորեայ այր Յեմինացի, փող եհար եղջերեաւ եւ ասէ. Չիք մեր մասն ի Դաւթի, եւ ոչ ժառանգութիւն յորդին Յեսսեայ. չուեա այր իւրաքանչիւր ի բնակութիւնս քո, Իսրայէլ։
Իբրեւ տեսին ամենայն Իսրայէլ եթէ ոչ լուաւ նոցա արքայ, պատասխանի ետ ժողովուրդն արքայի եւ ասէ. Զի՞նչ բաժին կայ մեր ընդ Դաւթի, եւ ոչ գոյ մեր ժառանգութիւն ընդ որդւոյ Յեսսեայ. պնդեաց ի բնակութիւնս՝՝ քո, Իսրայէլ, եւ արդ դու արածեա զտունն Դաւթի՝՝։ Եւ գնաց Իսրայէլ ի բնակութիւնս իւր։
Սակայն եւ ի մտի քում մի՛ անիծաներ թագաւորի, եւ ի շտեմարանս սենեկաց քոց մի՛ անիծաներ մեծի. զի թռչունք երկնից հասուցանեն զբարբառ քո, եւ որոց թեւք են՝ պատմեն զբան քո։
Քանզի սպրդեցին մտին ոմանք, որ յառաջագոյն իսկ կատարեալ էին ի սոյն դատաստան, ամբարիշտք, որ զԱստուծոյ մերոյ շնորհսն դարձուցին յանկարգութիւն. եւ զմի միայն զԻշխանն եւ զՏէր մեր Յիսուս Քրիստոս ուրացեալք։