18 Եւ զայս բարբառ մեք իսկ լուաք եկեալ յերկնից որ ընդ նմա իսկ էաք ի սուրբ լերինն։
Եւ Մովսէս արածէր զխաշինս Յոթորայ աներոյ իւրոյ՝ քրմին Մադիանացւոց. եւ ած զխաշինսն յանապատ, եւ եկն ի լեառնն Աստուծոյ ի Քորեբ։
Եւ ասէ. Մի՛ մերձենար այսր. լոյծ զկօշիկս քո յոտից քոց, զի տեղիդ յորում կաս դու ի դմա՝ երկիր սուրբ է։
եւ ոչ մեղիցեն եւ ոչ կարասցեն հարկանել զոք ի լերին՝՝ սրբութեան իմոյ. զի լցաւ երկիր ամենայն՝ գիտութեամբ Տեառն իբրեւ զջուրս բազումս որ ծածկեն զծովս։
տարայց զնոսա ի լեառն սրբութեան իմոյ, եւ ուրախ արարից զնոսա ի տան աղօթից իմոց. ողջակէզք նոցա եւ պատարագք նոցա ընդունելի եղիցին ի վերայ սեղանոյ իմոյ. զի տուն իմ տուն աղօթից կոչեսցի ամենայն հեթանոսաց։
Այսպէս ասէ Տէր. Դարձայց ի Սիոն եւ բնակեցայց ի մէջ Երուսաղեմի. եւ կոչեսցի Երուսաղէմ Քաղաք ճշմարիտ, եւ լեառն Տեառն ամենակալի Լեառն սուրբ։
Իբրեւ լուան աշակերտքն, անկան ի վերայ երեսաց իւրեանց եւ երկեան յոյժ։
Եւ անկաւ Յեսու ի վերայ երեսաց իւրոց եւ երկիր եպագ եւ ասէ ցնա. Տէր, զի՞նչ հրաման տացես ծառայի քում։