4 գուցէ յորժամ գայցեն ընդ մեզ Մակեդոնացիքն, եւ գտանիցեն զձեզ անպատրաստս, եւ ամաչեսցուք մեք, (զի մի՛ ասասցուք թէ դուք,) ի մասինդ յայդմիկ պարծանաց։
Քանզի հաճոյ թուեցաւ Մակեդոնացւոցն եւ Աքայեցւոցն հաղորդութիւն ինչ առնել ընդ աղքատս սրբոցն որ ենն յԵրուսաղէմ։
Ըստ իւրաքանչիւր միաշաբաթուցն իւրաքանչիւր ոք ի ձէնջ անձին իւրում գանձեսցէ՝ որ ինչ՝՝ եւ յաջողեսցի։
Եւ զոր խօսիմս՝ ոչ եթէ ըստ Տեառն ինչ խօսիմ, այլ իբրեւ անզգամութեամբ՝ ըստ կարգի այդց պարծանաց։
Եւ արդ զհանդէս սիրոյ ձերոյ եւ զմերոյ պարծանաց վասն ձեր՝ ի դոսա ցուցջիք յանդիման ամենայն եկեղեցեաց։
Զի գիտեմ զյօժարութիւն ձեր, զոր վասն ձեր պարծեցեալ եմ ի մէջ Մակեդոնացւոցն, թէ Աքայեցիքն ի հերուն հետէ պատրաստ են, եւ ձեր նախանձն զբազումս յորդորեաց։
Ես Պաւղոս գրեցի իմով ձեռամբ, ես հատուցից. զի մի՛ ասիցեմ քեզ թէ դու զանձն քո ինձ պարտիս։