4 բազում աղաչանօք աղաչէին զշնորհսն եւ զհաղորդութիւն պաշտամանն որ ի սուրբսն՝ տալ ցմեզ՝՝։
Եւ որ արբուսցէ միում ի փոքրկանցս յայսցանէ բաժակ մի ջուր ցուրտ միայն՝ յանուն աշակերտի, ամէն ասեմ ձեզ, ոչ կորուսցէ զվարձս իւր։
Զի որ առնիցէ զկամս Հօր իմոյ որ յերկինսն է՝ նա է իմ եղբայր եւ քոյր եւ մայր։
Պատասխանի տացէ Թագաւորն եւ ասասցէ ցնոսա. Ամէն ասեմ ձեզ. Որովհետեւ արարէք միում յեղբարցս այսոցիկ փոքրկանց՝ ինձ արարէք։
Յամենայն ժամ զաղքատս ընդ ձեզ ունիք, եւ յորժամ կամիք, կարող էք առնել նոցա բարիս. այլ զիս ոչ յամենայն ժամ ընդ ձեզ ունիք։
Բայց յաշակերտաց անտի, որպէս զիարդ կարող ոք էր՝ իւրաքանչիւր ոք ի նոցանէ որոշեցին առաքել ի պէտս եղբարցն որ բնակեալ էին ի Հրէաստանի.
Եւ իբրեւ մկրտեցաւ ինքն եւ տուն իւր, աղաչէր եւ ասէր. Եթէ համարիք զիս հաւատացեալ Տեառն, մտեալ ի տուն իմ ագերուք։ Եւ բռնադատեաց տարաւ զմեզ։
Ի բազում ամաց ողորմութիւնս եկի առնել յազգդ իմում, եւ ետու պատարագիս.
զի ապրեցայց յապստամբացն որ ի Հրէաստանի են. եւ պաշտօնն իմ որ յԵրուսաղէմ՝ ընդունելի լիցի սրբոցն.
Այլ վասն հաշուին որ ի սուրբսն է, որպէս պատուէր ետու եկեղեցեացն Գաղատացւոց, նոյնպէս եւ դուք առնիջիք։
Աղաչեմ զձեզ, եղբարք, գիտէք զտունն Ստեփանեայ եւ Փորտունատեայ որ են՝՝ պտուղ Աքայեցւոց. եւ ի պաշտօն սրբոցն կարգեցին զանձինս.
Այլ վասն պաշտամանն որ ի սուրբսն է, աւելի է ինձ եւ գրել առ ձեզ։
բայց միայն զի զաղքատսն յիշեսցուք, զոր եւ ես փութացայ զնոյն առնել։
Այսուհետեւ մինչդեռ ժամանակս ի ձեռս է, գործեսցուք զբարիս առ ամենեսեան, մանաւանդ առ ընտանիսն հաւատոյ։
եւ ի գործս բարիս վկայեալ. եթէ մանկունս սնուցեալ իցէ, եթէ զհիւրս ընկալեալ իցէ, եթէ զսրբոց զոտս լուացեալ իցէ, եթէ նեղելոց բաւական լիեալ իցէ, եթէ զամենայն գործոց բարեաց զհետ երթեալ իցէ։
Ոչ եթէ անիրաւ ինչ է Աստուած մոռանալ զգործս ձեր եւ զսէրն զոր ցուցէք յանուն նորա, զի պաշտէիք զսուրբսն եւ պաշտէք։