Եւ Աքիտոփէլ իբրեւ ետես եթէ ոչ եղեւ խորհուրդն նորա, հանդերձեաց զէշ իւր եւ յարեաւ գնաց ի տուն իւր ի քաղաք, եւ հրաման ետ տան իւրում, եւ խեղդ արկ եւ մեռաւ, եւ թաղեցաւ ի գերեզմանի հօր իւրոյ։
Եւ եկն Աքաաբ ի տուն իւր տխրեալ եւ լքեալ վասն բանին զոր խօսեցաւ ընդ նմա Նաբովթ Յեզրայելացի եւ ասէ. Ոչ տաց քեզ զժառանգութիւն հարց իմոց։ Եւ ննջեաց ի մահիճս իւր, եւ ծածկեաց զերեսս իւր, եւ ոչ եկեր հաց։
Լալով ելին, եւ մխիթարութեամբ ածից զնոսա՝ հանգուցանել ի վերայ ջուրց վտակաց ընդ ճանապարհ ուղիղ, եւ մի՛ մոլորեսցին ի նմա. զի եղէ Իսրայելի ի հայր, եւ Եփրեմ անդրանիկ իմ է։
Եւ զգեցան քուրձ մարդ եւ անասուն, եւ աղաղակեցին առ Աստուած սրտի մտօք, եւ դարձան՝՝ յիւրաքանչիւր ճանապարհաց իւրեանց չարաց եւ յանօրէնութենէ որ ի ձեռս իւրեանց.
գուցէ դարձեալ, յորժամ գայցեմ, նկուն ինչ առնիցէ զիս Աստուած իմ առ ձեզ. եւ սուգ առնուցում վասն բազմաց յառաջագոյն մեղուցելոց, եւ ոչ ապաշխարելոց ի վերայ պղծութեան եւ պոռնկութեան եւ գիջութեան զոր գործեցին։
Եւ նեղեցաւ Դաւիթ յոյժ, զի ասաց ժողովուրդն քարկոծել զնա. զի զայրացեալ էր ոգի ամենայն ժողովրդեանն իւրաքանչիւր ի վերայ ուստերաց եւ դստերաց իւրեանց։ Եւ զօրացաւ Դաւիթ ի Տէր Աստուած իւր։