7 (Զի հաւատովք գնամք եւ ոչ կարծեօք.)
Այժմ տեսանեմք իբրեւ ընդ հայելի օրինակաւ, այլ յայնժամ՝ դէմ յանդիման. այժմ խելամուտ եմ փոքր ի շատէ, այլ յայնժամ գիտացից, որպէս եւ նայն ծանեաւ զիս։
Քանզի ոչ գիտեմք զերեւելիսս, այլ՝ զաներեւոյթսն. զի երեւելիքս առ ժամանակ մի են, եւ աներեւոյթքն՝ յաւիտենականք։
եւ ընդ Քրիստոսի ի խաչ ելից. եւ կենդանի եմ այսուհետեւ, ոչ ես՝ այլ կենդանի է յիս Քրիստոս։ Այլ որ այժմս կեամ մարմնով, հաւատովք Որդւոյն Աստուծոյ կեամ, որ սիրեացն զիս, եւ մատնեաց զանձն վասն իմ։
Քանզի ոչ հասէք ի հանգիստն եւ ի ժառանգութիւնն զոր Տէր Աստուած մեր տալոց է ձեզ, մինչեւ ցայսօր՝՝։
Զի արդարն իմ ի հաւատոց կեցցէ. եւ եթէ յերկմիտս ոք իցէ, ոչ հաճեսցի ընդ նա անձն իմ։
զոր ոչն տեսէք եւ սիրեցէք, ընդ որ այժմ ոչ հայեցեալք բայց հաւատացէք, եւ ուրախ էք անճառ եւ փառաւորեալ խնդութեամբն.
Որում ի դիմի հարկանիցիք հաստատեալք հաւատովք. գիտասջիք զնոյն անցս չարչարանաց եղբայրութեան ձերոյ յաշխարհի յանձինս կատարեալ։