2 Եւ ընդ այս տաղտկամք, քանզի զբնակութիւնն երկնից փափագեմք զգենուլ.
Մորթ եւ միս զգեցուցեր ինձ, ոսկերօք եւ ջլօք հանար զիս։
Այր մի տառապեալ եմ ես. ո՞վ ապրեցուսցէ զիս ի մարմնոյ աստի մահու։
Եւ ոչ այսչափ միայն, այլ եւ մեք իսկ որ զպտուղ Հոգւոյն ունիմք՝ անձամբ յանձինս մեր հեծեմք, որդեգրութեանն ակն կալեալ՝ փրկութեան մարմնոյ մերոյ։
Արդ խորհուրդ մի ասեմ ձեզ. Ամենեքեան ննջեսցուք, այլ ոչ եթէ ամենեքեան։
Նեղեալ եմ յերկոցունց, զցանկալն ելանել եւ ընդ Քրիստոսի լինել առաւել լաւ համարիմ.