Զի թանձրացաւ սիրտ ժողովրդեանդ այդորիկ, եւ ականջօք իւրեանց ծանունս լուան, եւ զաչս իւրեանց կափուցին՝՝, զի մի՛ երբեք տեսանիցեն աչօք, եւ լուիցեն ականջօք, եւ իմանայցեն սրտիւք, եւ դառնայցեն եւ բժշկեցից զնոսա։
Զի ոչ է մեզ պատերազմ ընդ մարմնոյ եւ ընդ արեան, այլ ընդ իշխանութիւնս եւ ընդ պետութիւնս եւ ընդ աշխարհակալս խաւարիս այսորիկ, ընդ այսս չարութեան որ ի ներքոյ երկնից։
Եւ ունիմք հաստատագոյն զբանն մարգարէական, որում եթէ անսայցէք, բարւոք առնէք, իբրեւ ճրագի որ տայցէ լոյս ի խաւարչտին տեղւոջ, մինչեւ տիւն լուսաւորեսցէ եւ արուսեակն ծագեսցէ ի սիրտս ձեր։