Եւ Պաւղոս ասէ. Խնդրէի յԱստուծոյ ե՛ւ փոքու ե՛ւ մեծաւ ոչ միայն զքեզ, այլ զամենեսեան որ լսեն ինձ այսօր՝ լինել այսպիսի որպէս եւ եսս եմ, բաց ի կապանաց աստի։
Զի եթէ որ գալոցն իցէ՝՝ ա՛յլ Քրիստոս քարոզիցէ զոր մեքն ոչ քարոզեցաք, կամ ոգի օտար առնուցուք զոր ոչ առէք, կամ աւետարան օտար զոր ոչ ընկալարուք, բարւոք անսայիք նոցա։
Եւ ասէ Յեսու. Աղաչեմ զքեզ, Տէր, Տէր. ընդէ՞ր իսկ բնաւ անցանելով անցոյց ծառայ քո՝՝ զժողովուրդս զայս ընդ Յորդանան, մատնել զսոսա Ամովրհացւոցն եւ՝՝ կորուսանել զմեզ. լաւ էր թէ անդէն զետեղեալ եւ բնակեալ էաք առ եզերբ Յորդանանու։