8 Զի թէ առաւել եւս պարծեցայց վասն իշխանութեանս մերոյ, զոր ետ մեզ Տէր ի շինել եւ ոչ ի քակել զձեզ, ոչինչ ամաչեցից։
(Զի զէն զինուորութեան մերոյ ոչ է մարմնաւոր, այլ զօրաւոր յԱստուծոյ առ ի քակելոյ զամուրս.)
Զի մի՛ թուեցայց իբրեւ ահ ինչ արկանել ձեզ թղթովքս.
Դարձեալ համարիցիք եթէ յողոք անկեալ ինչ ձեզ աղերսիցե՞մք. առաջի Աստուծոյ ի Քրիստոս խօսիմք, զի ամենայն ինչ, սիրելիք, վասն ձերոյ շինութեան է։
Զի եթէ եւ կամիցիմ պարծել, ոչ եղէց անզգամ, քանզի զարդարն ասեմ. այլ անխայեմ, գուցէ ոք համարիցի ինչ յիս աւելի քան զոր տեսանիցէ յիս կամ լսիցէ յինէն։
Վասն այնորիկ զայս ի հեռուստ գրեմ, զի մի՛ յորժամ եկից, սաստկութեամբ վարեցայց ըստ իշխանութեանս, զոր ետ ինձ Տէր ի շինել եւ ոչ ի քակել։
Զի ոչ կարեմք ինչ հակառակ կալ ճշմարտութեանն, այլ վերակացու եմք ճշմարտութեանն։
Զի զինչ եւ պարծեցայ առ նմա վասն ձեր՝ ոչ ամաչեցի, այլ որպէս զամենայն ճշմարտութեամբ խօսեցաք ընդ ձեզ, նոյնպէս եւ պարծանքն մեր առ Տիտոս ճշմարիտ եղեն։
Բազում համարձակութիւն է ինձ առ ձեզ. բազում պարծանք են ինձ վասն ձեր. լի եմ մխիթարութեամբ, առաւելեալ եմ ուրախութեամբ յամենայն նեղութիւնս մեր։
Պաւղոս, առաքեալ ոչ ի մարդկանէ եւ ոչ ի ձեռն մարդոյ, այլ ի ձեռն Յիսուսի Քրիստոսի եւ Աստուծոյ Հօր որ յարոյց զնա ի մեռելոց,
Վասն որոյ եւ զայս չարչարանս կրեմ, այլ ոչինչ ամօթ համարիմ, քանզի գիտեմ յո հաւատացեալն եմ, եւ հաստատեալ եմ թէ կարող է զաւանդն իմ պահել յօրն յայն։