Եւ ասէ. օրհնեալ Տէր Աստուած տեառն իմոյ Աբրահամու, որ ոչ վրիպեցոյց զարդարութիւն իւր եւ զճշմարտութիւն ի տեռնէ իմմէ, եւ ինձ յաջողեաց Տէր ի տան եղբօր տեառն իմոյ։
Եւ մատեան ծառայք նորա եւ խօսեցան ընդ նմա, եւ ասեն ցնա. Հայր, եթէ մեծ ինչ բան խօսեցեալ էր ընդ քեզ մարգարէին, ո՞չ ապաքէն պարտ էր առնել. թող թէ զի ասաց՝ Լուացիր եւ սրբեսցիս։
Եւ ասեն Ղեւտացիքն Յեսու եւ Կադմիէլ. Եղբարք, օրհնեցէք զՏէր Աստուած մեր՝՝ յաւիտեանս յաւիտենից, եւ եղիցի օրհնեալ փառք Տեառն, եւ բարձրասցի օրհնութիւն նորա եւ գոհութիւն։ Եւ սկսաւ օրհնել Եզրա զՏէր Աստուած եւ ասէ՝՝.
Ես բարկացեալ էի ի վերայ ժողովրդեան իմոյ, զի պղծեցին՝՝ զժառանգութիւն իմ. ես մատնեցի զնոսա ի ձեռս քո, եւ դու ոչ արարեր ի վերայ նոցա ողորմութիւն. ծանրացուցեր զլուծ ծերոց յոյժ.
Եւ սրբեցից զանուն իմ մեծ որ պղծեցաւ ի մէջ ազգացդ՝ զորս դուք պղծեցէք ի մէջ դոցա. եւ ծանիցեն ազգքդ եթէ ես եմ Տէր, ասէ Ադոնայի Տէր, ի սրբելն իմում ի ձեզ յանդիման դոցա։
Որդի փառաւոր առնէ զհայր, եւ ծառայ երկնչի ի տեառնէ իւրմէ՝՝. իսկ արդ՝ եթէ հայր եմ ես, ո՞ւր է փառքն իմ. եւ եթէ Տէր եմ, ո՞ւր է պատիւն իմ, ասէ Տէր ամենակալ, դուք քահանայք՝՝ որ բամբասէք զանուն իմ. եւ ասէք. Ի՞ւ բամբասեցաք զանուն քո։
Եւ նոքա ասեն. Կոռնելիոս հարիւրապետ, այր արդար եւ երկիւղած յԱստուծոյ, վկայեալ յամենայն ազգէն Հրէից, հրաման առ ի հրեշտակէ սրբոյ կոչել զքեզ ի տուն իւր եւ լսել բանս ի քէն։
պաշտեսցես զթշնամիս քո զորս առաքեսցէ ի վերայ քո Տէր, ի սով եւ ի ծարաւ եւ ի մերկութիւն եւ ի նուազութեան ամենայնի. եւ դիցէ անուր երկաթի ի պարանոցի քում մինչեւ սատակեսցէ զքեզ։