4 Ապա թէ ոք այրի որդիս եւ թոռունս ունիցի, ուսանիցին նախ իւրեանց տանց բարի առնել, եւ զփոխարէնն հատուցանել ծնողացն. զի այն է բարի եւ ընդունելի առաջի Աստուծոյ։
Եւ տայր Յովսէփ ռոճիկս հօրն եւ եղբարց իւրոց, եւ ամենայն տան հօր իւրոյ ցորեան ըստ բերան։
Եւ եկաց Յակոբ յերկրին Եգիպտացւոց ամս եւթն եւ տասն, եւ եղեն աւուրք Յակոբայ ամաց կենաց նորա հարեւր եւ քառասուն եւ եւթն ամ։
Մի՛ լիցի ապրեալ ի ներքոյ երկնից տուն նորա, այլ ի նորայսն կեցցեն օտարք։
Եւ ողորմածութիւնք նորա կանգնեցին զորդիս նորա եւ մեծացուցին՝՝. եւ այր նորա գովէ զնա՝ եւ ասէ.
Յարեայց ի վերայ նոցա, ասէ Տէր Սաբաւովթ, եւ կորուսից զանուն նոցա եւ զզարմ եւ զզաւակ։ Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց.
Եւ էջ ընդ նոսա եւ գնաց ի Նազարէթ, եւ էր նոցա հնազանդ. եւ մայր նորա պահէր զամենայն զբանսն ի սրտի իւրում։
Զի այն է բարի եւ ընդունելի առաջի Փրկչին մերոյ Աստուծոյ.
Եթէ ոք հաւատացեալ՝ այրիս ունիցի, բաւական լիցի նոցա, եւ մի՛ ծանրասցի եկեղեցւոյն, զի ճշմարիտ այրեացն բաւական լինիցի։
զորս պարտ է ըմբերանել որք զամենայն տունս կործանեն, եւ ուսուցանեն զոր չէ արժան, վասն զօշաքաղութեան։
Եւ եղեն նորա որդիք քառասուն, եւ երեսուն որդիք որդւոց նորա, որ հեծանէին յեւթանասուն յաւանակս. եւ դատեաց զԻսրայէլ ամս ութ։
Եւ ա՛ռ եւ եմուտ ի քաղաքն. իբրեւ ետես սկեսուրն նորա զոր քաղեացն, եւ եհան Հռութ ետ նմա ի նշխարէն յորոյ յագեցաւն։
Եւ ասէ Հռութ Մովաբացի ցՆոոմին. Երթայց յանդ եւ քաղեցից հասկ զհետ ուրուք, որոյ գտից շնորհս առաջի աչաց նորա։ Եւ ասէ ցնա. Երթ, դուստր։