18 Քանզի ասէ գիր. Մի՛ կապեսցես զցռուկ եզին կալոտւոյ։ Եւ. Արժանի է մշակն վարձու իւրոյ։
Մի՛ զրկեսցես զընկեր քո, եւ մի՛ յափշտակեսցես. մի՛ ագցին վարձք վարձկանին առ քեզ մինչեւ ցառաւօտ։
մի՛ պարկ ի ճանապարհ, եւ մի՛ երկուս հանդերձս, մի՛ կօշիկս, մի՛ ցուպ, զի արժանի է մշակն կերակրոյ իւրում։
Եւ ի նմին տան ագանիջիք, ուտիջիք եւ ըմպիջիք ի նոցանէ. զի արժանի է մշակն վարձու իւրոյ. մի՛ փոխիցիք տանէ ի տուն։
Քանզի ասէ գիր. Ամենայն որ հաւատասցէ ի նա՝ մի՛ ամաչեսցէ։
Ոչ մերժեաց Աստուած զժողովուրդ իւր զոր յառաջն ծանեաւ. թէ ո՞չ գիտէք յԵղիա զի՛նչ ասէ գիր, ո՛րպէս ամբաստան լինի Աստուծոյ զԻսրայելէ,
Իսկ զի՞նչ ասիցէ գիր. Հաւատաց Աբրահամ յԱստուած եւ համարեցաւ նմա յարդարութիւն։
Քանզի ասէ գիր ցփարաւոն թէ՝ Վասն այնորիկ գրգռեցի զքեզ, զի ի քեզ ցուցից զզօրութիւն իմ, եւ պատմեսցի անուն իմ ընդ ամենայն երկիր։
Նոյնպէս եւ Տէր հրաման ետ որոց զաւետարանն աւետարանեն՝ յաւետարանէ անտի կեալ։
Յառաջագոյն գիտէր գիր, եթէ ի հաւատոց անտի արդարացուցանէ Աստուած զհեթանոսս, յառաջագոյն խոստացաւ Աստուած Աբրահամու, թէ՝ Ի քեզ օրհնեսցին ամենայն ազգք։
Մի՛ կապեսցես զցռուկ եզին կալոտւոյ։
Կամ թէ վայրապա՞ր համարիցիք զոր ասէ Գիրն. Առ նախանձ ինչ որում փափաքէ հոգին՝՝ որ բնակեաց ի մեզ.