Քանզի ամենայն մարդ՝ որում ետ նմա Աստուած մեծութիւն եւ ինչս, եւ իշխան արար զնա ուտել ի նոցանէ, եւ առնուլ զբաժին իւր եւ ուրախ լինել ի վաստակս իւր, այն պարգեւ Աստուծոյ է։
Եւ հրամայեաց բազմեցուցանել զժողովուրդսն ի վերայ խոտոյ. եւ առեալ զհինգ նկանակն եւ զերկուս ձկունս՝ հայեցաւ յերկինս, օրհնեաց եւ եբեկ, եւ ետ ցաշակերտսն զնկանակսն, եւ աշակերտքն՝ ժողովրդոցն։
Որ խորհի զօրն՝ Տեառն խորհի, եւ որ ոչն խորհի զօրն՝ Տեառն չխորհի. եւ որ ուտէ՝ Տեառն ուտէ, եւ գոհանայ զԱստուծոյ. եւ որ ոչն ուտէ՝ Տեառն չուտէ, եւ գոհանայ զԱստուծոյ։
յորժամ մտանիցէք ի քաղաքդ, ապա գտանիցէք զնա ի քաղաքիդ, մինչչեւ երթեալ իցէ նորա ի Բամա ուտել, քանզի ոչ ուտէ ժողովուրդն մինչեւ ի մտանել նորա, զի նա օրհնէ զզոհն, եւ ապա ուտեն կոչնականքն. եւ արդ ելէք զի վասն աւուրս գտանէք զնա այդր։