Բայց այժմ, եղբարք, եթէ եկից առ ձեզ ի լեզուս խօսելով, զի՞նչ օգուտ լինիցիմ ձեզ եթէ ոչ խօսիցիմ կամ յայտնութեամբ կամ գիտութեամբ կամ մարգարէութեամբ կամ վարդապետութեամբ։
Եւ լիցի առ նմա, եւ ընթերցցի զսա զամենայն աւուրս կենաց իւրոց. զի ուսցի երկնչել ի Տեառնէ Աստուծոյ քումմէ, պահել զամենայն պատուիրանս զայսոսիկ, եւ առնել զիրաւունս զայսոսիկ.
Եւ մի՛ մերժեսցի զգիր օրինացս այսոցիկ ի բերանոյ քումմէ, եւ խոկասցես ի դա ի տուէ եւ ի գիշերի, զի իմասցիս առնել զամենայն գրեալսդ ի դմա. եւ ապա աջողեսցիս եւ ուղղեսցես զճանապարհս քո, եւ ապա խելամուտ լինիցիս։