ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 9:7 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
7 Եւ ասէ Սաւուղ ցպատանին որ ընդ նմա՝՝. Ահա երթայցեմք, եւ զի՞նչ տանիցիմք առնն Աստուծոյ. զի հաց եւս պակասեաց յամանոց մերոց, եւ չիք ինչ որ կայցէ ընդ մեզ աւելի տանել առնն Աստուծոյ։
եւ ա՛ռ ի ձեռին քո առնն Աստուծոյ՝՝ հաց, եւ բլիթս որդւոց նորա, եւ չամիչ՝՝ եւ ստոման մի մեղու, եւ երթիցես առ նա, եւ պատմեսցէ քեզ զինչ լինելոց իցէ մանկանն։
Եւ եկն այր ի Բեթսարիսայ, եւ եբեր առնն Աստուծոյ նկանակս յառաջնոց արմտեաց, նկանակս գարեղէնս, եւ պաղատիտս՝՝ բակեղաթաւ։ Եւ ասէ. Տուք ժողովրդեանդ եւ կերիցեն։
Եւ դարձաւ առ Եղիսէ ինքն եւ ամենայն բանակն իւր, եւ եկն եկաց առաջի նորա եւ ասէ. Ահա գիտացի թէ ոչ գոյ Աստուած յամենայն երկրի բայց միայն ի մէջ Իսրայելի. եւ արդ ա՛ռ օրհնութիւն ի ծառայէ քումմէ։
Եւ ասէ արքայն Ասորւոց ցՆէեման. Երթ, եւ ես առաքեցից հրովարտակս առ արքայն Իսրայելի։ Եւ գնաց, եւ առ ի ձեռին իւրում տասն տաղանդ արծաթոյ, եւ վեց հազար դահեկան, եւ տասն պատմուճան հանդերձեալ։
Եւ ասէ արքայ ցԱզայէլ. Ա՛ռ ի ձեռին քում մաննա, եւ ել ընդ առաջ առնն Աստուծոյ, եւ հարց զՏէր նովաւ եւ ասասցես. Եթէ կեցցե՞մ ի հիւանդութենէ աստի իմմէ յայսմանէ։
Եւ գնաց Ազայէլ ընդ առաջ նորա, եւ ա՛ռ մաննայ ի ձեռին իւրում, եւ՝՝ զամենայն բարութիւնս Դամասկոսի բեռինս ուղտուց քառասնից. չոգաւ եկաց առաջի նորա եւ ասէ. Հայր Եղիսէ, որդի քո որդի Ադերայ՝՝ արքայ Ասորւոց առաքեաց զիս առ քեզ եւ ասէ, եթէ՝ Կեցցե՞մ ի հիւանդութենէ աստի իմմէ յայսմանէ։
եւ բամբասէին զիս՝՝ առաջի ժողովրդեան իմոյ վասն ափոյ միոյ գարւոյ եւ կոտորոյ միոյ հացի, սպանանել զանձինս որ ոչ էին մահապարտք, եւ ապրեցուցանել զանձինս որոց ոչ էր պարտ կեալ, ի բարբառելն ձեր յականջս ժողովրդեանն, որ ախորժէ զբարբառ նանրութեան։