5 Եւ իբրեւ եկին ի Սիփ, ասէ Սաւուղ ցպատանեակն իւր որ ընդ նմա. Եկ դարձցուք անդրէն, գուցէ թողեալ հօր մերոյ զէշսն եւ զմէնջ հոգասցէ։
Վասն այդորիկ ասեմ ձեզ. Մի՛ հոգայք վասն ոգւոց ձերոց՝ զինչ ուտիցէք կամ զինչ ըմպիցէք. եւ մի՛՝ վասն մարմնոց ձերոց՝ թէ զինչ ագանիցիք. ո՞չ ապաքէն ոգի առաւել է քան զկերակուր, եւ մարմին՝ քան զհանդերձ։
Եւ վասն հանդերձի զի՞ հոգայք. հայեցարուք ի շուշանն վայրենի, ո՛րպէս աճէ. ոչ ջանայ եւ ոչ նիւթէ։
Մի՛ այսուհետեւ հոգայցէք վասն վաղուի, զի վաղիւն վասն իւր հոգասցի. շատ է աւուրն չար իւր։
Այլ յորժամ տանիցին զձեզ ի ժողովուրդս եւ ի պետութիւնս եւ յիշխանութիւնս, մի՛ հոգայցէք որպէս թէ զի՛նչ պատասխանի տայցէք կամ զի՛նչ ասիցէք։
Ասէ ցաշակերտսն իւր. Վասն այդորիկ ասեմ ձեզ. Մի՛ հոգայք ընդ ոգւոյ թէ զի՛նչ ուտիցէք, եւ մի՛ ընդ մարմնոյ թէ զի՛նչ զգենուցուք։
Եւ այր մի էր յԱրիմաթեմայ, ի Սիբայ՝ ի լեռնէ Եփրեմի, եւ անուն նորա Եղկանա, որդի Յերեմիելի, որդւոյ Հեղեայ, որդւոյ Թովկեայ, ի Նասիբ Եփրեմի՝՝։
Իբրեւ երթայցես այսօր յինէն, գտցես երկուս արս առ գերեզմանաւն Հռաքելի՝ ի լերինն Բենիամինի, զի մեծամեծս վազիցեն՝՝, եւ ասիցեն ցքեզ. Գտան էշքն յորոց դուն ի խնդիր երթեալ էիր. եւ թողեալ հօր քո զիրս իշոցն՝ հոգայ վասն ձեր. եւ ասէ. Զի՞նչ արարից վասն որդւոյ իմոյ։