Եւ այր մի մարգարէանայր յանուն Տեառն. Ուրիա որդի Սամեայ ի Կարիաթարիմայ. եւ մարգարէացաւ ի վերայ քաղաքիս այսորիկ, եւ ի վերայ երկրիս այսորիկ ըստ ամենայն բանից Երեմիայի։
Բայց ծանիր զանիրաւութիւնս քո, զի ի Տէր Աստուած քո ամպարշտեցար. եւ տարածեցեր զճանապարհս քո օտարաց ի ներքոյ ամենայն անտառախիտ ծառոց, եւ ձայնի իմում ոչ լուար, ասէ Տէր։
Լալով ելին, եւ մխիթարութեամբ ածից զնոսա՝ հանգուցանել ի վերայ ջուրց վտակաց ընդ ճանապարհ ուղիղ, եւ մի՛ մոլորեսցին ի նմա. զի եղէ Իսրայելի ի հայր, եւ Եփրեմ անդրանիկ իմ է։
Եւ եկին արք Կարիաթարիմայ, եւ հանին անտի զտապանակ ուխտին Տեառն, եւ տարան զնա ի տուն Ամինադաբայ որ ի բլրին. եւ զԵղիազար զորդի նորա սրբեցին պահել զտապանակ ուխտին Տեառն։
Եւ խօսեցաւ Սամուէլ ընդ ամենայն տանն Իսրայելի եւ ասէ. Թէ յամենայն սրտէ ձերմէ դարձեալ էք առ Տէր, ի բաց արարէք զաստուածսն օտարոտիս ի միջոյ ձերմէ եւ զանտառսն, եւ պատրաստեցէք զսիրտս ձեր առ Տէր, եւ ծառայեցէք նմա միայնոյ, եւ փրկեսցէ զձեզ ի ձեռաց այլազգեացն։