Եւ դարձաւ պատանեակն եւթն անգամ. եւ եղեւ յետ եւթներորդում նուագին, եւ ահա ամպ մի փոքրիկ իբրեւ զթաթ առն հանէր ջուր՝՝. եւ ասէ. Ել եւ ասա ցԱքաաբ. Լծեա զկառս քո եւ էջ, գուցէ հասանիցէ քեզ անձրեւ։
եւ տեսջիք եթէ ի մուտս սահմանաց իւրոց երթիցէ ընդ Բեթսամիւս՝ նա արար մեզ զչարիսս մեծամեծս զայսոսիկ. ապա թէ ոչ՝ գիտասցուք եթէ ոչ ձեռն նորա եկն ի վերայ մեր, այլ վրիպակ իմն գործեցաւ՝՝ ի մեզ։