ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 4:16 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
16 Եւ այրն փութացեալ եմուտ առ Հեղի եւ ասէ ցնա՝՝. Ես եմ որ եկի ի բանակէ անտի, եւ ես եմ որ փախեայ այսօր ի պատերազմէն։ Եւ ասէ. Զի՞նչ գործ գործեցաւ, որդեակ, պատմեա ինձ։
Եւ ասէ ցնա Դաւիթ. Զի՞նչ զրոյց է, պատմեա ինձ։ Եւ ասէ. Փախեաւ ժողովուրդն ի պատերազմէն, եւ անկան բազումք ի ժողովրդենէն եւ մեռան. եւ Սաւուղ եւ Յովնաթան մեռան։
Եւ յաւել Տէր միւս անգամ կոչել, եւ ասէ. Սամուէլ, Սամուէլ՝՝։ Եւ յարեաւ Սամուէլ չոգաւ առ Հեղի երկրորդ անգամ՝՝ եւ ասէ. Աւասիկ եմ, զի կոչեցեր զիս։ Եւ ասէ. Ոչ կոչեցի զքեզ, որդեակ իմ, դարձիր անդրէն եւ ննջեա։
Պատասխանի ետ պատանին եւ ասէ. Փախեաւ այր Իսրայելի յերեսաց այլազգեացն, եւ հարուածք մեծամեծք եղեն ի ժողովրդեանն. եւ երկոքին որդիքն քո մեռան, Ոփնի եւ Փենեէս, եւ տապանակն Աստուծոյ առաւ։