2 եւ գերեաց զկանայս եւ զամենայն ինչ՝՝ որ ի նմա ի փոքուէ մինչեւ ցմեծ. եւ ոչ սպանին զայր եւ զկին՝՝, այլ գերեցին եւ գնացին զճանապարհ իւրեանց։
ասացի. Ցայդ վայր եկեսցես՝ եւ այլ մի՛ անցանիցես, այլ այդրէն ի քեզ խորտակեսցին ալիք քո։
Կամ մոռասցի՞ գթալ Աստուած իմ եւ եւս, կամ արգելցէ՞ զգթութիւն իւր բարկութեամբ իւրով։ Հանգիստ։
Զայր եւ զկին ոչ ապրեցուցի ածել ի Գէթ. ասեմ՝՝. Գուցէ ազդ լինիցի զմէնջ ի Գէթ, եւ ասիցեն թէ՝ Զայս ինչ գործէ Դաւիթ։ Եւ այս իրաւունք էին՝՝ նորա զամենայն աւուրս որչափ եւ նստաւ Դաւիթ յանդի այլազգեացն։
Եւ ոչ սխալեցաւ ի նոցանէ ի փոքուէ մինչեւ ցմեծ, եւ յուստերաց եւ ի դստերաց եւ յաւարէն մինչեւ ցամենայն ինչ զոր առին ի նոցանէ, զամենայն դարձոյց Դաւիթ։
Եւ եկն Դաւիթ եւ արք իւր ի քաղաքն. եւ ահա այրեցեալ էր քաղաքն, եւ կանայք նոցա եւ ուստերք եւ դստերք իւրեանց գերեալք։