Տէր Աստուած մեր, ո՞չ առնես դատաստանս ի նոսա. վասն զի ոչ գոյ զօրութիւն մեր ընդդէմ կալ բազում ամբոխին այնորիկ, եւ ոչ գիտեմք զինչ արասցուք նոցա. այլ առ քեզ են աչք մեր։
Խրատեա զորդի քո՝ զի այնպէս եղիցի քեզ յոյս բարի. եւ ի թշնամանս մի՛ հպարտանար անձամբ քով. զի եթէ հարկանես զնա գաւազանաւ՝ ոչ մեռանի, բայց զանձն նորա փրկես ի մահուանէ։
Եւ մարդ ոք որ առնիցէ հպարտութեամբ առ ի չլսելոյ քահանային որ կայցէ պաշտել յանուն Տեառն Աստուծոյ քո՝՝, կամ դատաւորին որ իցէ յաւուրսն յայնոսիկ՝՝, մեռցի մարդն այն, եւ բարձցես զչարն յԻսրայելէ։