5 Եւ ասէ Դաւիթ ցԱնքուս. Եթէ եգիտ ծառայ քո շնորհս առաջի աչաց քոց, տացես ինձ տեղի ի միում քաղաքաց յանդս, եւ նստայց անդ. եւ ընդէ՞ր նստիցի ծառայ քո ի թագաւորեալ քաղաքի ընդ քեզ։
ասասջիք եթէ, Արք խաշնադարմանք եմք ծառայք քո ի մանկութենէ մինչեւ ցայժմ, ե՛ւ մեք ե՛ւ հարք մեր. զի բնակիցէք յերկրին Գեսեմ. քանզի գարշելի է Եգիպտացւոց ամենայն հովիւ խաշանց։
Վասն որոյ ելէք ի միջոյ նոցա եւ մեկնեցարուք, ասէ Տէր, եւ ի պիղծս մի՛ մերձենայք.
Եւ ազդ եղեւ Սաւուղայ եթէ փախեաւ Դաւիթ ի Գէթ, եւ ոչ եւս յաւել խնդրել զնա։
Եւ ետ նմա Անքուս յաւուր յայնմիկ զՍիկեղակ. վասն այնորիկ եղեւ Սիկեղակ արքայից Հրէաստանի մինչեւ ցայսօր։