Եւ ամենայն ծառայք նորա մի ըստ միոջէ անցանէին առ նովաւ, եւ ամենայն Քերեթին եւ Ոփելեթին, եւ ամենայն Գեթացիք, վեց հարեւր այր եկեալ հետեւակք ի Գեթայ, անցանէին առաջի Դաւթի։
Եւ ասէ Սաւուղ. Մեղայ, դարձիր, որդեակ իմ Դաւիթ, զի ոչ ինչ արարից քեզ չար, փոխանակ զի պատուական է անձն իմ առաջի աչաց քոց. եւ ես յայսմ աւուր ժամանակի զրախնդիր եւ յանցաւոր եմ յոյժ։
Եւ նստաւ Դաւիթ ընդ Անքուսայ ի Գէթ, ինքն եւ արք իւր՝ իւրաքանչիւր տամբ իւրով. եւ Դաւիթ եւ երկոքին կանայք իւր, Աքինովամ Յեզրայելացի եւ Աբիգեա կին Նաբաղայ Կարմեղացւոյ։
Եւ ասէ Դաւիթ ցԱնքուս. Եթէ եգիտ ծառայ քո շնորհս առաջի աչաց քոց, տացես ինձ տեղի ի միում քաղաքաց յանդս, եւ նստայց անդ. եւ ընդէ՞ր նստիցի ծառայ քո ի թագաւորեալ քաղաքի ընդ քեզ։