Եւ ասէ Դաւիթ ցարսն իւր. Ածէք ընդ մէջ իւրաքանչիւր զսուր իւր։ Եւ ածին ընդ մէջ այր իւրաքանչիւր զսուսեր իւր. ած ընդ մէջ եւ Դաւիթ զսուր իւր. եւ ելին զհետ Դաւթի իբրեւ արք չորեքհարեւր, եւ երկերիւրն եւս անդէն նստան առ կարասին։
Եւ եհարց Դաւիթ ի Տեառնէ եւ ասէ. Պնդեցա՞յց զկնի գեդդուրայն այնորիկ, եթէ հասանիցե՞մ նոցա։ Եւ ասէ ցնա Տէր. Պնդեաց եւ հասանելով հասանես, եւ թափելով թափեսցես։