Եւ մերձեցան աւուրք Իսրայելի մեռանելոյ, եւ կոչեաց զորդի իւր զՅովսէփ եւ ասէ ցնա. Եթէ գտի շնորհս առաջի քո, դիր զձեռն քո ընդ երանօք իմովք, եւ արասցես ի վերայ իմ ողորմութիւն եւ ճշմարտութիւն, չթաղել զիս յԵգիպտոս։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ահա մերձեցան աւուրք մահուան քո. կոչեա զՅեսու եւ կացէք առաջի դրան խորանին վկայութեան՝՝, եւ հրաման տաց նմա։ Եւ գնացին Մովսէս եւ Յեսու ի խորանն վկայութեան՝՝, եւ կացին առ դրան խորանին վկայութեան՝՝։
Եւ տես, հայր իմ, ահա տտուն լօդկի քո ի ձեռին իմում. ես հատի զտտուն հանդերձի քո, եւ ոչ սպանի զքեզ. եւ ծանիր եւ տես այսօր, զի ոչ գոյ ի ձեռին իմում չարութիւն եւ ոչ արհամարհութիւն եւ ոչ ամպարշտութիւն, եւ ոչ մեղայ ինչ քեզ. եւ դու պաշարես զանձն իմ առնուլ զնա։
Եւ արդ կենդանի է Տէր եւ կենդանի է անձն քո, որպէս արգել զքեզ Տէր չգալ յարիւն անպարտ, այլ պահել զձեռն քո առ քեզ. եւ արդ եղիցին իբրեւ զՆաբաղ թշնամիք քո եւ որ խնդրիցեն տեառն իմում չարիս։
Եւ լուաւ Դաւիթ եթէ մեռաւ Նաբաղ, եւ ասէ. Օրհնեալ Տէր Աստուած որ դատեաց զդատաստանս նախատանաց իմոց ի ձեռաց Նաբաղայ. եւ զծառայ իւր ապրեցոյց ի ձեռաց չարեաց, եւ զչարութիւն Նաբաղայ դարձոյց Տէր ի գլուխ նորա։ Եւ առաքեաց Դաւիթ եւ խօսեցաւ ընդ Աբիգեայ առնուլ զնա իւր կնութեան։
Եւ ասէ Սաւուղ ցկապարճակիրն իւր. Մերկեա զսուր քո եւ խոցեա զիս նովաւ. գուցէ գայցեն անթլփատքն եւ խոցոտիցեն զիս, եւ խաղայցեն զինեւ։ Եւ ոչ կամեցաւ կապարճակիրն, քանզի երկեաւ յոյժ։ Եւ ա՛ռ Սաւուղ զսուսերն իւր եւ անկաւ ի վերայ նորա։