5 Եւ ասէ Գադ մարգարէ ցԴաւիթ. Մի՛ նստիր յանձաւիդ, այլ արի եւ երթիցես յերկիրն Յուդայ։ Գնաց Դաւիթ եւ եկն նստաւ ի քաղաքին Կարիթ։
Եւ Դաւիթ էր յայնժամ յամրոցին, եւ ճամբար այլազգեացն էր յայնժամ ի Բեթղեհեմ։
Եւ յարեաւ Դաւիթ ընդ առաւօտն. եւ բան Տեառն եղեւ ի վերայ Գադայ մարգարէի տեսանողի առ Դաւիթ՝՝, եւ ասէ.
Եւ Դաւիթ յայնժամ էր յամրոցին, եւ զօր այլազգեացն էր յայնժամ ի Բեթղեհեմ։
Եւ խօսեցաւ Տէր ընդ Գադայ տեսանողի առ Դաւիթ եւ ասէ.
Եւ մնացեալ բանք արքայի Դաւթի՝ առաջինք եւ վերջինք, գրեալ են ի բանս Սամուելի տեսանողի, եւ ի բանս Նաթանայ մարգարէի եւ ի բանս Գադայ տեսանողի,
Եւ կացուցին զՂեւտացիսն ի տանն Տեառն՝ ծնծղայիւք եւ տաւղօք եւ քնարօք, ըստ պատուիրանին Դաւթայ արքայի, եւ Գադայ տեսանողի թագաւորին եւ Նաթանայ մարգարէի. վասն զի պատուիրանաւ Տեառն էր հրամանն ի ձեռն մարգարէիցն։
Ի կատարած. Սաղմոս Դաւթի։
Եւ աղաչեաց զերեսս՝՝ արքային Մովաբայ, եւ բնակեցին առ նմա զամենայն աւուրս մինչեւ էր Դաւիթ յանձաւին։