Եւ առաքեաց Յեզաբէլ հրեշտակս առ Եղիա եւ ասէ. Եթէ դու Եղիա իցես, եւ ես Յեզաբէլ.՝՝ օն եւ օն արասցեն ինձ աստուածքն եւ օն եւ օն յաւելցեն, եթէ ոչ վաղիւ ի սոյն ժամու եդից զանձն քո իբրեւ զանձն միոյ ի նոցանէ։
Յայնժամ իբրեւ ետես Հերովդէս թէ խաբեցաւ ի մոգուց անտի, բարկացաւ յոյժ. եւ առաքեաց կոտորեաց զամենայն մանկունս որ էին ի Բեթղեհեմ եւ յամենայն սահմանս նորա յերկեմենից եւ ի խոնարհ՝ ըստ ժամանակին զոր ստուգեաց ի մոգուցն։
Եթէ ա՞յսր աւուր ինչ սկսեալ իցեմ հարցանել նմա յԱստուծոյ. քաւ մի՛ երբեք դիցէ արքայ ի վերայ ծառայի իւրոյ այդպիսի բան, եւ ի վերայ տան հօր իմոյ. զի ոչ գիտէ ծառայ քո յամենայնի յայդմիկ բան մի մեծ կամ փոքր։
Եւ ասէ արքայ ցսուրհանդակսն որ կային շուրջ զնովաւ. Մատիք եւ սպանէք զքահանայսն Տեառն, զի ձեռն նոցա ընդ Դաւթի է. զի գիտացին եթէ փախչի նա, եւ ոչ յայտնեցին յունկն իմ։ Եւ ոչ կամեցան ծառայքն արքայի արկանել զձեռս իւրեանց, եւ մեղանչել ի քահանայսն Տեառն։