11 Եւ առաքեաց արքայ, կոչեաց զԱքիմելէք որդի Աքիտովբայ զքահանայ, եւ զամենայն որդիս հօր նորա՝ զքահանայս որ էին ի Նոմբա. եւ եկին ամենեքին առ արքայ։
Երագ են ոտք նոցա հեղուլ զարիւն.
Եւ եկն Դաւիթ ի Նոմբա՝ առ Աքիմելէք քահանայ. եւ զարհուրեցաւ Աքիմելէք ի պատահել նորա, եւ ասէ ցնա. Զի՞ է զի դու միայն ես՝ եւ ոչ ոք է ընդ քեզ։
եւ հարցանէր նա նմա ի Տեառնէ, եւ ետ նմա պաշար, եւ զսուսերն Գողիադու այլազգւոյ ետ նմա։
Եւ ասէ Սաւուղ. Լուր որդի Աքիտովբայ։ Եւ ասէ. Աւասիկ կամ, խօսեաց, տէր։