Եւ շինեաց աշտարակս յանապատին, եւ փորեաց ջրհորս բազումս, վասն զի անասուն բազում էր նորա ի Սեփեղա եւ ի դաշտին, եւ այգեգործք ի լերինն եւ ի Կարմեղոս. քանզի սիրէր զերկրագործութիւն։
Եւ արդ գան առ քեզ որպէս ժողովեալք ի ժողովուրդ, եւ նստին առաջի քո՝՝ ժողովուրդն իմ լսել զբանս քո, եւ ոչ առնեն զնոսա. զի ստութիւն է ի բերանս նոցա, եւ զհետ պղծութեան իւրեանց գնան սիրտք իւրեանց։
Եւ դուստր առն քահանայի, եթէ լինիցի այրի կամ հանեալ, եւ զաւակ ոչ իցէ նորա, եւ դառնայցէ անդրէն ի տուն իւր հայրենի, ըստ մանկութեան իւրում ի հացից անտի հօր իւրոյ կերիցէ. եւ ամենայն այլազգի՝ մի՛ կերիցէ ի նոցանէ։
Եւ եհաս Սաւուղայ թագաւորել, եւ վիճակեցաւ՝՝ ի վերայ Իսրայելի. եւ տայր պատերազմ շուրջ ընդ ամենայն թշնամիս իւր, ընդ Մովաբայ եւ ընդ որդիսն Ամոնայ եւ ընդ որդիսն Եդովմայ եւ ընդ Բեթովրայ՝՝ եւ ընդ թագաւորին Սուբայ եւ ընդ այլազգիսն. եւ ուր շրջէր՝ փրկէր։
Եւ ասէ Դաւիթ ցԱքիմելէք. Եթէ իցէ՞ աստ ընդ ձեռամբ քով գեղարդն կամ սուսեր. զի զսուսեր իմ եւ զկազմած իմ ոչ առի ի ձեռին իմում. քանզի բանն արքայի ստիպեաց զիս։