Եւ ասէ Տէր ցՍամուէլ. Մինչեւ յե՞րբ սուգ առնուս ի վերայ Սաւուղայ. եւ ես անարգեցի զնա չթագաւորել ի վերայ Իսրայելի. լից զեղջեւր քո իւղով, եւ եկ առաքեմ զքեզ առ Յեսսէ մինչեւ ցԲեթղեհեմ՝՝. զի տեսի ես յորդւոցն նորա թագաւորել ինձ ի թագաւոր։
Եւ Դաւիթ փախեաւ եւ ապրեցաւ, եւ եկն առ Սամուէլ յԱրիմաթեմ, եւ պատմեաց նմա զամենայն ինչ զոր արար նմա Սաւուղ։ Եւ գնացին Սամուէլ եւ Դաւիթ եւ նստան ի Նաւաթ Հռամա։
Եւ խօսեցաւ Դաւիթ ի սրտի իւրում եւ ասէ. Արդ անկանիցիմ յաւուր միում ի ձեռս Սաւուղայ. եւ չէ ինձ բարի, եթէ ոչ դարձայց յերկիրն Փղշտացւոց. եւ եթէ իցէ՝ խնդրեսցէ զիս Սաւուղ՝՝ յամենայն սահմանս Իսրայելի, ապրեցայց ի ձեռաց նորա։